تاثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی برخی از هورمونهای جنسی وتعداد اسپرم های اپیدیدیمی در موش های صحرایی تغذیه شده با محلول ساکاروز

مصرف زیاد نوشیدنیهای شیرینشده با شکر میتواند منجر به اختلال در سطوح برخی از هورمونهای جنسی و اسپرماتوژنز گردد. دراینراستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر مقادیر سرمی برخی از هورمونهای جنسی و تعداد اسپرمها در موش های صحرایی تغذیه شده با محلول ساکاروز بود. بدین منظور، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار هشت تا 10 هفته ای )با میانگین وزنی 158/93±8/36 گرم( به طور تصادفی ابتدا در دو گروه تغذیه با و بدون محلول 30 درصد شکر جای گرفتند و پس از گذشت چهار هفته، هریک از این گروه ها به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی بهمدت هشت هفته تمرین مقاومتی فزاینده را بهصورت سه روز در هفته و یک روز درمیان انجام دادند. وزن بدن، غلظت سرمی هورمونهای تستوسترون و تحریک کننده فولیکولی و لوتیینی اندازه گیری گردید و تعداد اسپرمهای اپیدیدیمی شمارش گشت. نتایج آزمون آنالیز واریانس دوسویه با سطح معناداری )P 0. 05( نشان میدهد که اثر تعاملی تمرین مقاومتی و تغذیه با محلول ساکاروز منجر به کاهش مقادیر سرمی هورمون لوتیینی )P=0.02( و تعداد اسپرم ها )P<0.01( شده است. همچنین، مصرف محلول ساکاروز موجب کاهش معنادار مقادیر سرمی هورمونهای لوتیینی و تحریک کننده فولیکولی و تعداد اسپرمها )P<0.05( گردیده است. علاوه براین، تمرین مقاومتی فزاینده در گروه مصرف کننده محلول ساکاروز منجر به کاهش معنادار سطوح سرمی هورمون لوتیینی )P<0.01( و تحریک کننده فولیکولی )P=0.04( درمقایسه با گروه کنترل شده است. این نتایج بیانگر آن است که تمرینات مقاومتی با شدت بالا ممکن است با تغییر در سطوح برخی از هورمونهای جنسی، منجر به اختلال بیشتر در روند اسپرماتوژنز در افرادی شود که مصرف مداوم و بالای شکر دارند.

Keywords:

تمرین مقاومتی , تعداد اسپرم , مصرف شکر , هورمونهای جنسی