اثر کوتاه مدت حرکات کششی ایستا و پویا بر نسبت عملکردی و رایج عضله همسترینگ به چهارسررانی زنان ورزشکار

هدف این پژوهش بررسی اثر کوتاهمدت حرکات کششی ایستا و پویا بر اوج گشتاور برونگرای عضله همسترینگ و نسبت عملکردی و رایج عضله همسترینگ بر چهارسررانی زنان ورزشکار بود. در این پژوهش، 16 زن ورزشکار رشته فوتسال 24 4/2( سال و وزن 52/65 15/83 کیلوگرم( و بدون سابقه آسیب دیدگی در اندام تحتانی شرکت کردند. از آزمودنیها در سه جلسه مختلف در یکی از وضعیتهای بدون کشش )کنترل(، کشش ایستا و کشش پویا، میزان اوج گشتاور ایزوکینتیک عضلات چهارسررانی و همسترینگ در انقباضهای درونگرا و برونگرا اندازهگیری شد. جلسه تمرین های کششی آزمودنیها شامل چهار حرکت کششی برای گروه های عضالنی اصلی در اندام تحتانی )همسترینگ، چهارسررانی، نزدیک کننده های ران و عضله سویز( بود. حرکات کششی دو بار و هر بار 30 ثانیه در وضعیت کشش ایستا و 15 تکرار دوثانیهای در وضعیت کشش پویا با فاصله استراحت بهمدت 20 ثانیه انجام شد. 15 دقیقه پس از اتمام حرکات کششی، آزمونهای ایزوکینتیک با استفاده از دینامومتر ایزوکینتیک- بایودکس برای تعیین اوج گشتاور برونگرا و درونگرا و نیز، نسبت رایج و عملکردی همسترینگ به چهارسررانی در سرعتهای زاویه ای 60 و 180 درجه بر ثانیه انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری دوعاملی )سرعت زاویهای و نوع کشش( در سطح P<0.05 تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد که 15 دقیقه پس از پایان کشش، کاهش اوج گشتاور برونگرای همسترینگ در وضعیت کشش پویا معنادار بود. همچنین، در متغیر نسبت رایج قدرت همسترینگ به چهارسررانی، تغییرات معناداری پس از انجام کشش ایستا و پویا مشاهده نشد. نتایج در متغیر نسبت عملکردی نیز نشاندهنده کاهش معنادار آن در کشش پویا در مقایسه با وضعیت بدون کشش و کشش ایستا بود .)P > 0. 05( براساس یافته های حاصل از این پژوهش، به نظر میرسد 15 دقیقه استراحت غیرفعال، برخی اثرهای نامطلوب کشش ایستا را برطرف میکند؛ اما درزمینه توصیه به استفاده از حرکات کششی پویا باید احتیاط بیشتری کرد.

اثر کوتاه مدت حرکات کششی ایستا و پویا بر نسبت عملکردی و رایج عضله همسترینگ به چهارسررانی زنان ورزشکار Keywords:

کشش ایستا , اوج گشتاور , نسبت رایج اوج گشتاور عضله همسترینگ به چهارسررانی , نسبت عملکردی اوج گشتاور عضله همسترینگ به چهارسررانی