تاثیر تمرین هوازی و هایپوکسی بر میزان بیان عوامل آنژیوژنز بافت قلبی موش های نر نژاد ویستار

مقدمه و هدف: علیرغم مشاهدات بالینی فراوان مبنی بر اثرات مفید هیپوکسی متناوب، تا به حال مکانیسم اثر آن بر روی آنژیوژنز بافت قلب بررسی نشده است. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و هیپوکسی متناوب بر بیان پروتیینهای مرتبط با آنژیوژنز در بافت قلبی موشهای نر نژاد ویستار بود.روش شناسی: تعداد 40 راس موش صحرایی در محدوده وزنی 220±20 گرم، به طور تصادفی در 4 گروه 10تایی: کنترل سالم، هیپوکسی، تمرین هوازی، تمرین هوازی توام با هیپوکسی تقسیم بندی شدند. شرایط هیپوکسی، متناوب و ایزوباریک و شرایط تمرین هوازی سرعت 22-26 متر در دقیقه با شیب 6 درجه نوارگردان به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته طراحی شد. غلظت پروتیینهای آنژیوژنز شامل عامل القاشده هیپوکسی (HIF1-a)، عامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و فسفاتیدیل اینوزیتول تریکیناز PI3K/Akt با روش وسترن بلات اندازه گیری شد و از روش آماری آنووا یکراهه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته ها: بیان پروتیین های HIF1-a ، VEGFو PI3K/Akt در هر سه گروه تمرین (p<0/01)، هیپوکسی (p<0/01) و تمرین توام با هیپوکسی نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری داشت .(p<0/01) ولی بیانHIF بین گروههای تمرین با هایپوکسی (p<0/95) تمرین با ترکیب تمرین با هیپوکسی (p<0/09)، هیپوکسی با ترکیب تمرین با هیپوکسی تفاوت معنیداری نداشت .(P<0/09) همچنین غلظت پروتیینVEGF بین گروه های تمرین با هایپوکسی (P<0/56)، تمرین با ترکیب تمرین با هیپوکسی (p<0/31)، تفاوت معنیداری نداشت، ولی بین هیپوکسی با ترکیب تمرین با هیپوکسی افزایش بیشتری نشان داد .(p<0/03) بالعکس سطح بیان PI3K/Akt در گروه تمرین (p<0/01) و تمرین توام با هیپوکسی نسبت به گروه هیپوکسی بیشتر بود .(P<0/001) ولی مقایسه بیان PI3K/Akt بین گروه هیپوکسی و تمرین توام با هیپوکسی تفاوت معنیداری دیده نشد .(p<0/08)بحث و نتیجه گیری: احتمال دارد هیپوکسی برای القا آنژیوژنز و تمرین هوازی برای فعالیت مسیر پیام رسانی PI3K/Akt محرک بهتری میباشند.

Keywords:

هیپوکسی متناوب , تمرین هوازی , عوامل آنژیوژنزیس