اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر بهوشیاری بر کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان

هدف پژوهش حاضر بررس اثربخشی مداخله هنردرمانی مبتنی بر بهوشیاری (MBAT) بر کیفیت زندگی موقعیتی کودکان مبتلا به سرطان بود. این پزوهش از نوع مطالعه تک آزمودنی با طرح AB، همراه با مرحله پیگیری 1 ماهه، نمونه گیری هدفمند و در دسترس بود. در این پژوهش از ابزار اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی قیاسی- دیداری عملکرد کنونی در طب اطفال (PedsQL (TM)VAS) استفاده شد و بسته مداخله ای MBAT که توسط محققین متناسب با سن کودکان تهیه و تدوین شده بود، اجرا گردید. مداخله بصورت 10 جلسه 1 الی 1/5 ساعته برای 6 کودک 6 تا 12 ساله مبتلا به سرطان مقیم در بیمارستان فوق تخصصی محک برگزار شد. داده ها در 16 مرحله جمع آوری شدند (3 مرحله خط پایه، 10 مرحله پس از هر جلسه مداخله و 3 مرحله پیگیری). داده اهی این پزوهش بصورت تحلیل دیداری و بررسی اندازه اثر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از اثربخشی مداخله MBAT بر بهبود کیفیت زندگی 5 نفر از 6 نفر آزمودنی (برای 2 نفر بسیار اثربخش) بود. این نتایج تا مرحله پیگیری ادامه داشت. بر اساس نتایج این پژوهش می توان انتظار داشت این مداخله جهت ارتقاء کیفیت زندگی جمعیت کودکان مبتلا به سرطان قابل کاربرد باشد.

Keywords:

بهوشیاری , سرطان , کیفیت زندگی , هنردرمانی