ارزیابی و بهبود سنجش کارایی شعب بانک ملی با کمک رویکرد ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و تاپسیس فازی

سنجش کار ایی سازمان های مختلف و مقایسه کارایی بین واحدهای آنها، از جمله مسایل مهمی است که امروزه در ادبیات اقتصادی مورد توجه قرار گرفته است . در میان سازمان های مختلف ،بانک ها به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای هر نظام اقتصادی مطرح اند.بنابراین، با توجه به نقش مهم بانک ها در توسعه کشور و هم چنین تعدد شعب آنها، اندازه گیری کارایی شعب بانک حایز اهمیت می نماید .هدف اصلی این مقاله بررسی اثرات لحاظ نمودن میزان اهمیت داده ها ( نهاده ها و ستاده ها) در مدل تحلیل پوششی داده ها می باشد . براین اساس ، ابتدا سیستم مفهومی ارزیابی کارایی شعب بانک تعریف شده و سپس با توجه به میزان اهمیت ورودیها و خروجی ها با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی ، یکبار دیگر مدل DEA رتبه بندی شعب بانک را تعیین نمود.در پایان نیز به منظور تحلیل اثرات به کارگیری میزان اهمیت داده ها ،شعبه 1 بعنوان یک شعبه ایده آل در نظر گرفته شد و داده های خروجی آن بسیار بالاتر در نظر گرفته شد. اصولا0 مدل DEA بر اساس مقایسه بین واحدها نسبت به تعیین شعب کارا اقدام می نماید. بنابراین وقتی یک شعبه با داده های ایده آل وارد جدول شود سایر شعب از حالت کارا خارج می شوند. بنابراین کارایی شعب ، در سه حالت نشان می دهد استفاده از میزان اهمیت داده ها(نهاده ها و ستاده ها) توانسته است سنجش را دقیق تر نموده و بنابراین موجب افزایش روایی کارایی شعب بانک گردد.

Keywords:

کارایی , اهمیت داده ها , تحلیل پوششی داده ها , واحدهای تصمیم- گیری , شعب بانک