بررسی تزریق آب با شوری کم به مخازن آب دوست کربناته با استفاده از آزمایش سیلاب زنی مغزه و تراوایی نسبی

امروزه افزایش میزان تقاضا برای انرژی، محققین را بر آن داشته تا با انجام تحقیقات و آزمایش های لازم، ضریب بهره ورینفت موجود در مخازن را با بکارگیری روش های متفاوت بالا ببرند. در سال های اخیر، تزریق آب با شوری کم به عنوان یک روشکارآمد ازدیادبرداشت و البته کم هزینه مورد توجه ویژه محققین قرار گرفته است. برای افزایش ازدیادبرداشت، تعادل ترمودینامیکیدر سیستم 3 فازی سنگ/نفت/آب سازند در مخزن باید در جهت مطلوب ازدیاد برداشت تغییر یابد. در این پژوهش، تاثیر روشآب با شوری کم بر خواص فیزیکی و شیمیایی سنگ مخزن و تغییر این تعادل در جهت افزایش تولید نفت مورد بررسی قرارگرفته است. برای نیل به این هدف، آزمایشات سیلاب زنی مغزه همراه با تعیین تراوایی نسبی انجام شده است. برای انجامآزمایشات، از دو مغزه کربناته تهیه شده از رخنمون باباکوهی استان فارس (سنگ کربناته دولومیته) با تراوایی و تخلخل نزدیکبه هم استفاده شده است. تاثیر شوری آب سازند، شوری نمک تزریقی (NaCl) و زمان پیرشدگی (aging time) بر میزان بازدهبرداشت نفت و تراوایی نسبی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که عملکرد تزریق آب با شوری کم به مغزه با شوری بالایاشباعیت اولیه نسبت به مغزه اشباع شده بدون نمک بهتر بوده است. علاوه بر آن، منحنی های تراوایی نسبی سیستم های موردبررسی با دقت بالا رسم و به تفصیل مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند.

Keywords:

کربناته دولومیتی , سیلاب زنی , آب سازند , تراوایی نسبی