ارزیابی اثر بخشی پیاده راه بر افزایش سرزندگی شهری (مورد پژوهی: خیابان چهارباغ عباسی شهر اصفهان)

در دهه های اخیر در طرح های شهری با توجه به اهمیت موضوع پیاده روی و در نظر گرفتن فضای شهری برای انسان، موضوع پیاده روی و پیاده راه مورد توجه قرار گرفته است؛ طرح پیاده راه شدن خیابان چهارباغ عباسی اصفهان در اواخر دهه 70 مطرح و پس از تءیید یونسکو برای اجرا به استانداری اصفهان ارسال گردید، شروع این طرح از سال 1394 بوده است. می توان تصور کرد که ارتقاء کیفیت کالبدی چهارباغ و پیاده مدار کردن این خیابان از اهمیت ویژه ای برخوردار است به گفته بسیاری از کارشناسان موجب ایجاد سرزندگی و حضور و تعامل بیشتر شهروندان می شود، در نتیجه این پژوهش قصد دارد به ارزیابی اثربخشی پیاده راه چهارباغ عباسی بر سرزندگی شهری بپردازد. هدف این پژوهش کاربردی و از روش های توصیفی- همبستگی و از ابزار پرسشنامه و جهت تحلیل یافته های تحقیق از معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار PLS برای تعیین اثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که شاخص های زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی، مبلمان و کالبدی بر میزان سرزندگی این محور تاثیر دارند. در نتیجه می توان با ارتقاء این شاخص ها میزان سرزندگی خیابان چهار باغ عباسی را به نحو مطلوبی افزایش داد.

Keywords:

اثربخشی , پیاده راه , سرزندگی شهری , خیابان چهار باغ عباسی , اصفهان