ارزیابی میزان تحقق پذیری حمروایی مطلوب شهری با تاکید بر مدیریت شهری (مطالعه موردی: شهر مشهد)

امروزه با توجه به هزینه های بسیار بالای مدیریت شهری و تاثیر فراوان آن در اقتصاد کلان هر کشور، فرآیند استراتژی توسعه شهری بیش از پیش اهمیت یافته است و توجه به رویکرد حمروایی خوب شهری به عنوان یکی از اصول استراتژی توسعه شهری در روند تحول مدیریت شهری که خواستار تعامل میان سه نهاد دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی به منظور مدیریت بهتر شهرها می باشد؛ اجتناب ناپذیر است. با توجه به همین امر، مقاله حاضر به بررسی وضعیت مدیریت شهری شهر مشهد از لحاظ شاخص های هشتگانه حکمروایی مطلوب شهری می پردازد و در پی پاسخگویی به سوالات تحقیق می باشد که در شکل گیری الگوی مطلوب مدیریت شهری مشهد چه شاخص هایی بیشترین کارایی را دارا هستند و مدیریت شهری در ارتباط با شاخص های حکروایی مطلوب شهری در چه وضعیتی قرار دارد همچنین کدام یک از شاخص ها توان بیشتری در پیش بینی میزان تحقق حکر.ایی مطلوب شهری را دارند این تحقیق با رویکرد توصیفی- تحلیلی بوده و از لحاظ هدف نیز کاربردی می باشد. ابزار سنجش آن، پرسشنامه و حجم نمونه آن برابر با 50 نفر از کارشناسان شهری بوده است. مطابق با نتایج آزمون ANOVA و TUKEY و DUNNET مشخص گردید که شاخص های اثربخشی ومشارکت در شهر مشهد، بیشترین میزان عملکرد را در مطلوبیت حکمروایی شهری را دارا هستند. همچنین نتایج حاصل از آزمون T نشانگر ضعف در شاخص های امنیت، عدالت و قانونمندی در شهر مشهد می باشد. نتایج آزمون تحلیل تشخیص نیز بیانگر توان بیشتر شاخص های عدالت، قانونمندی و پاسخگویی در پیش بینی میزان مطلوبیت حکروایی شهری در سطح شهر مشهد می باشد.

Keywords:

تحقیق پذیری , حکمروایی مطلوب شهری , مدیریت شهری , شهر مشهد