ارزیابی ظرفیت توان های زیست محیطی استان تهران

امروزه بسیاری از شهرهای کشور ما با توجه به گسترش نامحدود و بدون برنامه ی خود سبب دست اندازی به محیط های طبیعی و از بین بردن آن ها شده اند. اما افزایش روزافزون جمعیت شهرنشین و در پی آن رشد شهرها، توجه به چگونگی کنترل توسعه ی شهرها و گام برداری در راستای اصول توسعه ی پایدار را الزامی می نماید. استان تهران به دلیل تراکم جمعیتی، تغییرات کاربری اراضی و استقرار بیش از ظرفیت فعالیت ها از ظرفیت توان های محیطی پایینی برخوردار می باشد که ادامه دار شدن این روند استان تهران با مشکلات عدیده ای روبه رو خواهد شد. هدف از این پژوهش ارزیابی توان های محیطی استان بر مبنای شاخص های جمعیتی، اقتصادی، جنگل زدایی و کشاورزی است. روش تحقیق از نوع کاربردی- توصیفی می باشد و با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران عالی سازمان های وابسته به استان داری تهران می باشد و با توجه به گستردگی جامعه آماری و میسر نبودن امکان اجرای تحقیق بر روی کل جامعه، از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است و اطلاعات یدست آمده با استفاده از روش دلفی و تکنیک تاپسیس تحلیل شده و در نتیجه به رتبه بندی معیارها پرداخته شده و بارش با کسب امتیاز 0/735193 توانسته است در صدر معیارهای قرار بگیرد و معیار توسعه کشاورزی با کسب امتیاز 0/688996 توانست جایگاه دوم را در بین معیارها به خود اختصاص دهد.

Keywords:

تراکم جمعیتی , ارزیابی , توان محیطی , استان تهران