بررسی تاثیر درصد پوزولان زیولیت و نسبت آب به سیمان روی ضریب سن بتن واقع در ناحیه جزرومدی و پاششی جزیره قشم

امروزه سازه های بتن مسلح نقش بسیار مهمی در زیرساخت های هر جامعه ای دارند. بنابراین شرایط و عملکرد این سازه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نفوذ یون کلرید به داخل بتن در محیط های دریایی و خورنده مانند آب های خلیج فارس و جزیره قشم، عامل اصلی در خوردگی میلگرد در سازه های بتن مسلح می باشد. زیولیت به عنوان پوزولان جایگزین سیمان در طرح اختلاط بتن، موجب کاهش نفوذپذیری بتن و افزایش دوام بتن در سازه های بتن مسلح در مناطق خورنده به منظور کاهش پتانسیل خوردگی میلگرد در بتن نقش به سزایی دارد. نفوذ یون کلرید به داخل بتن بر قانون دوم انتشار فیک استوار است که در این تحقیق از مدلی تجربی برای ضریب انتشار یون کلرید در بتن حاوی زیولیت و بتن بدون پوزولان با نسبت های آب به سیمان مختلف واقع در ناحیه جزرومدی و پاششی جزیره قشم، به صورت تابعی از زمان رویارویی بتن در محیط کلریدی، دما، نسبت آب به سیمان و مقدار زیولیت استفاده شده است. در این تحقیق به منظور برقراری ارتباط بین مدل ضریب انتشار در ناحیه جزرومدی و ناحیه پاششی، ضریب سن بتن مورد بررسی قرار گرفته است. ضریب سن بتن، عدد توان در تابع زمان در فرمول تجربی ضریب انتشار پذیری یون کلرید در بتن می باشد. نتایج حاکی از آن است که ضریب سن بتن در ناحیه پاششی به صورت تابعی خطی از ضریب سن بتن در ناحیه جزرومدی در آزمونه های با نسبت های آب به سیمان مختلف و حاوی زیولیت بدست آمده است. همچنین، ضریب سن بتن با افزایش درصد زیولیت در آزمونه های حاوی پوزولان زیولیت و افزایش نسبت آب به سیمان در آزمونه های با نسبت های آب به سیمان مختلف در ناحیه جزرومدی با تغییرات اندکی، افزایش و در ناحیه پاششی با تغییرات اندکی، کاهش می یابد.

Keywords:

بتن , زیولیت , ضریب انتشار یون کلرید , ضریب سن بتن , نسبت آب به سیمان