اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سرمایه روانشناختی زنان نابارور

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سرمایه روانشناختی زنان نابارور شهر رشت در سال 1396 است. روش: روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نابارور شهر رشت بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 24 نفر از زنان نابارور در گروه آزمایش ( 12 نفر) و کنترل ( 12 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. گروه آزمایش تحت آموزش درمان شناختی رفتاری ( 9 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران ( 2007 ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-v22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو مداخله به کار رفته در این پژوهش می توانند به طور معناداری سرمایه روانشناختی و مولفه های آن (امید، خوش بینی، خودکارآمدی و تاب آوری) را در زنان نابارور بهبود بخشند (p<0.05)، نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی رفتاری، مداخله موثری در افزایش سرمایه روانشناختی زنان نابارور دارند.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , سرمایه روانشناختی , ناباروری