ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم هاشمی در اثر تیمار تاریخ کاشت و سطوح مختلف نیتروژن

به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم هاشمی در اثر تیمار تاریخ کاشت و سطوح مختلف نیتروژن، آزمایشی در سال 1396 در منطقه لوندویل آستارا اجرا شد. آزمایش در قالب کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بود. فاکتور اصلی چهار سطح کود نیتروژن صفر، 5، 100 و 150 کیلوگرم کود اوره در هکتار و فاکتور فرعی شامل سه تاریخ کاشت 10، 20 و 30 اردیبهشت بودند. نتایج نشان داد که صفت طول خوشه تحت تاثیر تاریخ کاشت در سطح احتمال پنج درصد قرار گرفت و در تاریخ کاشت دوم بلندترین طول خوشه به دست آمد. اثر کود در سطح احتمال یک درصد روی صفت تعداد کل دانه در خوشه معنی دار شد و بیشترین آن با مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. کمترین میزان این صفت نیز متعلق به تیمار شاهد بود. صفت وزن هزار دانه تحت تاثیر هیچ یک از فاکتورهای آزمایش قرار نگرفت، اما تاثیر فاکتورهای آزمایش روی عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. بالاترین عملکرد بیولوژیک از تیمار کودی 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد، همچنین تاریخ کاشت 20 اردیبهشت بالاترین میزان این صفت را موجب شد. بالاترین عملکرد دانه در رقم هاشمی برنج از به کارگیری 100 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار به دست آمد و در تاریخ کاشت 30 اردیبهشت ماه، عملکرد دانه در بیشترین مقدار خود بود. بنابراین تاریخ کاشت 30 اردیبهشت با تیمار کودی 100 کیلوگرم در هکتار داری بیشترین عملکرد در این رقم از برنج بود و می تواند با لحاظ کردن شرایط منطقه و بعد از انجام آزمایشات تکمیلی، برای کشاورزان منطقه، مورد توصیه قرار گیرد

Keywords:

آستارا , برنج , عملکرد بیولوژیک , طول خوشه , وزن هزار دانه