بررسی اثر کمپوست و ورمی کمپوست تولید شده از پوست سبز پسته در بهبود بخشی خصوصیات خاک

رشد صنعتی و افزایش روز افزون مصنوعات بشری از یک سو و مصرف بی رویه کودهای شیمیایی از سویی دیگر موجب شده است که آلودگی محیط زیست و فرسایش خاک به یک شکل جدی مبدل شود. در این میان یکی از راهکارهایی که امروزه توسط متخصصین امر پیشنهاد میشود، استفاده از کودهای طبیعی و بیولوژیک است. استفاده از کمپوست حاصل از ضایعات جامد آلی در خاک های کشاورزی به طور گسترده ای صورت گرفته و اثرات مثبت آن بر خاک و گیاهان در مطالعات متعددی شناخته شده است.بطورکلی کمپوست می تواند خصوصیات خاک را بهبود ببخشد از جمله آنها کاهش فرسایش، بالا بردن استقرار و ماندگاری گیاه در اثر تامین عناصر مغذی در خاک حاوی کمپوست، به شکل آلی درآوردن فلزات سنگین و همچنین بهبود بخشیدن به فعالیت میکروبی خاک میباشد. لذا بسیاری از محل هایی که نیاز به کشت یا فضای سبز دارند مثل کارخانجات و کنار جاده ها، جهت بهبود بخشی و قابل کشت شدن آنها میتوان از کمپوست استفاده کرد.ورمی کمپوست نیز نوعی کمپوست تولید شده به کمک کرمهای خاکی میباشد که در نتیجه هضم بقایای آلی ضمن عبور از دستگاه گوارش کرم ها بوجود می آید. ورمی کمپوست باعث متعادل ساختن مواد درخاک میشود و به علت تشدید هوادهی، فعالیت های میکروارگانیسم ها را در خاک افزایش میدهد که در حاصل خیزی و افزایش محصول موثر خواهد بود. ورمی کمپوست موازنه مناسبی از عناصر غذایی را داشته و میتواند به عنوان کود کامل گرانوله مصرف شود. ورمیکمپوست دارای بافت بهتر، خصوصیات اصالح کنندگی خاک مناسب تر و درصد پتاسیم، فسفر و نیتروژن بیشتری است.

Keywords:

کمپوست , ورمیکمپوست , پوست سبز پسته , خاک