نقش حکمرانی شایسته و هوش استراتژیک مدیران در توسعه عملکرد نوآورانه با سهم واسطه گری سرمایه فکری در منطقه ویژه اقتصادی، بندر امام خمینی (ره)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 400

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NSMI20_226

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1397

Abstract:

حکمرانی شایسته عبارت است از فرایندها و ساختارهایی که روابط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را هدایت می کند. از سوی دیگر، سازمان ها به هوش استراتژیک نیاز دارند تا عملکردشان را در عصر اطلاعات فعلی که دانش، قدرت است افزایش دهند و حفظ کنند سرمایه اجتماعی در جامعه شامل نهادها، رابطه ها، نگرش ها و ارزش هایی است که بین مردم حاکم است و به توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک می کند. در پژوهش حاضر، نقش حکمرانی شایسته و هوش استراتژیک مدیران در توسعه عملکرد نوآورانه با سهم واسطه گری سرمایه فکری در منطقه ویژه اقتصادی، بندر امام خمینی (ره) بررسی شده است. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی می باشد از حیث شیوه مطالعه توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان صفی و ستادی منطقه ویژه اقتصادی، بندر امام خمینی (ره) که مشتمل بر 354 نفر می باشد که با کمک فرمول کوکران تعداد نمونه آماری 184 نفر برآورد شد و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. ابزار تحقیق شامل از پرسشنامه های استاندارد حکمرانی شایسته 35 سوالی که توسط مقیمی و رمضان ( 1390 ) ترجمه شده و هوش استراتژیک کروگر ( 2010 ) مشتمل بر 15 سول و سه بعد (هوش رقابتی، مدیریت دانش و هوش تجاری)، برای سنجش متغیر واسطه از پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونیتس و همکاران ( 2000 ) و برای سنجش متغیر وابسته از پرسشنامه عملکرد نوآورانه برگرفته از مدل جمیزو همکاران ( 2008 ) استفاده شد. روایی و پایایی کلیه ابزار پژوهش محاسبه و تایید گردید. داده های گردآوری شده با استفاده از رویکرد دو مرحله ای روش مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزار SPSS23 و Amos 23 تجزیه و تحلیل گردید. یافته های مطالعه نشان دادند که مدل پیشنهادی تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است و حکمرانی شایسته به واسطه سرمایه فکری و هوش استراتژیک هم به صورت مستقیم، عملکرد نوآورانه را در سازمان افزایش می دهند.

Authors

الهام پناهی

کارشناس آموزش منطقه ویژه اقتصادی بندرامام خمینی (ره)

مهدی محمدی

دانشیار بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز