مفهوم شناسی حریم خصوصی در فضای مجازی از نظر حقوقی و آثار مترتب بر آن

یکی از مسایلی که در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از حقوقدانان قرار گرفته، حریم خصوصی اشخاص است. حریم خصوصی، آن بخش از زندگی هر انسان است که شخص در آن، از آزادی در برابر بازخواست و کیفر حقوقی برخوردار بوده و هرگونه تصمیم گیری درباره آن و نیز اطلاع، ورود و نظارت بر آن، منحصرا در اختیار اوست و مداخله دیگران در آن یا دسترسی به آن بدون اذن او مجاز نیست. حقوقدانان برای حریم خصوصی ابعاد یا جنبه های مختلفی را بیان کرده اند که با جمع بندی میان عبارات ایشان می توان دریافت که حریم خصوصی نسبت به تمامیت جسمانی؛ شامل بدن و شکل ظاهری ، حریم خصوصی نسبت به تمامیت معنوی؛ شامل روان، افکار و عقاید و اسرار ، حریم خصوصی نسبت به اموال و حریم خصوصی نسبت به اشیاء و اماکن مرتبط با شخص؛ شامل ارتباطات و اطلاعات و محل کار ابعاد و جنبه های مختلف حریم خصوصی هستند. با بررسی مبانی حقوقی حمایت از حریم خصوصی، اعم از اصل کرامت انسانی و اصل برایت کیفری می توان گفت که بهره مندی افراد از حریم خصوصی و الزام دیگر اشخاص جامعه به رعایت این حریم، مسیله ای است که باید در تمامی گروه های مختلف اجتماعی و در تمامی فضاها ( اعم از فضای حقیقی و مجازی ) مورد توجه و احترام قرار گیرد. با این حال فضای مجازی و تنوع موجود در وسایل ارتباط جمعی و افزایش استفاده اشخاص از این فضا موجب شده است که بعد فضای مجازی حریم خصوصی کمتر مورد توجه قرار گیرد. از همین رو، در این پژوهش به بررسی قلمروی حریم خصوصی اشخاص در فضای مجازی از منظر حقوقی و همچنین معرفی قوانینی پرداخته شده که در جهت حمایت از این حق وضع شده اند.

Keywords:

حریم خصوصی , فضای مجازی , اطلاعات , ارتباطات