آیا مداخلات ابراز هیجان در مدیریت درد مزمن موثر واقع می شوند

هیجان های منفی از منابع بسیاری همچون رویدادهای استرس آور زندگی و تجربه درد ایجاد می شوند. ازاین رو، هیجان های منفی، بخش مهمی از زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن محسوب می شوندکه با افزایش درد، ناتوانی ناشی از درد و پریشانی روان شناختی رابطه دارند. هدف این مقاله، مروری بر ادبیات پژوهشی موجود درزمینه فرآیندهای هیجانی و درد می باشد.مطالعه حاضر از نوع مروری نظام مند ادبیات نظری حوزه پژوهش می باشد. در این مقاله، اطلاعات موردنظر از پایگاه های اطلاعاتی پاپ مد، اسکوپوس، گوگل اسکولار، با کلیدواژه های chronic pain و emotion و emotional disclosure و emotional disclosure intervention جستجو شدند و نهایتا 15 مقاله مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش ها نشان داد که درد مزمن با هیجانات منفی بیشتر و آگاهی هیجانی، تجربه و پردازش هیجانی ضعیف رابطه دارد. اخیرا درمان هایی با تمرکز بر هیجان ها برای کاهش پیامدهای منفی ناشی از درد مورد استفاده قرارگرفته اند. ابراز هیجان ازجمله مداخلاتی است که تجربه هیجانی را امکان پذیر می سازد. بااین حال نتایج مطالعات حاکی از آن است که این مداخلات اثربخشی متوسط و پایینی دارند. پژوهش ها نشان داده است که هیجان یک مولفه کلیدی در مفهوم پردازی، ارزیابی و درمان درد مزمن است و به دلیل ماهیت پیچیده هیجان، مطالعات در زمینه رابطه میان درد مزمن و هیجان ها رو به افزایش است. به نظر می رسد برخی بیماران سود بیشتری از این دسته از مداخلات می برند؛ بنابراین پژوهش های بیشتری نیاز است تا به ما در شناسایی جامعه هدف برای مداخلات ابراز هیجان کمک کند. شناسایی متغیرهای تعدیل کننده دخیل در مداخلات ابراز هیجان نیز نسبتا جدید و ماهیتی اکتشافی دارد و می تواند سودمندی مداخلات را افزایش دهد

Keywords:

هیجان , درد مزمن , ابراز هیجان