ارزیابی سیستم نظارت بر توانگری مالی شرکتهای بیمه در ایران

مقاله حاضر ضمن تشریح مفهوم و سیستم های توانگری مالی در چند کشور دنیا، به تبیین و تشریح سیستم ارزیابی توانگری مالی موسسات بیمه کشور طبق آیین نامه شماره 69 مصوب شورای عالی بیمه می پردازد. آنگاه از طریق مقایسه مشخصات و ویژگی های سیستم توانگری مالی در ایران با سایر کشورها، این سیستم مورد ارزیابی نسبی قرار می گیرد. از آنجاکه سیستم مزبور نوعی سیستم مبتنی بر ریسک محسوب می شود، مقدار حساسیت این سیستم و روابط آن با نسبت های مالی معرف ریسک موسسه بیمه از طریق مدل چند متغیره رگرسیونی مورد ارزیابی قرار می گیرد.بدیهی است که الگوبرداری صرف از سیستم های پیشرفته به هیچ وجه مطلوب نیست و هر کشوری باید سیستم مورد نظر خود را با توجه به شرایط و زیرساخت های قانونی، اطلاعاتی و اقتصادی و اجتماعی خود طراحی کند؛ اما اصول کلی علمی در طراحی سیستم باید رعایت گردند. به عنوان مثال، به لحاظ علمی روشن است که یک سیستم توانگری باید مبتنی بر ریسک طراحی گردد و همبستگی بین ریسک ها باید در مدل لحاظ گردند در غیر اینصورت مدل دارای نقص علمی است و ربطی به شرایط خاص هر کشور ندارد. بومی سازی یک مدل به معنی نادیده گرفتن همبستگی بین ریسک های مختلف نیست. در صورت نادیده گرفتن همبستگی بین ریسک های مختلف، اصول علمی و پایه ای طراحی سیستم توانگری مالی نادیده گرفته شده است. لذا باید بین بومی سازی و رعایت اصول علمی در طراحی مدل تفکیک قایل شد. پرسش اصلی در مقاله حاضر عبارت از این است که مدل توانگری مالی کشور (بر اساس آیین نامه شماره 69 )تا چه حد مبتنی بر ریسک است. آیا این مدل ریسک های موسسه بیمه را منعکس می نماید یا خیر. آیا مقدار نسبت توانگری مالی محاسبه شده بر اساس مدل مزبور می تواند سیگنالی از ریسک های موسسه بیمه کشور باشد یا خیر. مقدار توانگری مالی موسسه بیمه تا چه حد با ریسک های موسسه ارتباط دارد. پاسخ اینپرسش ها تعیین می کند که مدل توانگری مورد اشاره تا چه اندازه درست و معتبر است. در صورتی که مقادیر توانگری مالی موسسات بیمه هیچ ارتباطی با ریسک های موسسه بیمه نداشته باشد، مدل دارای نقص جدی خواهد بود. نتایج برآورد مدل بطور کلی نشان می دهد که مدل توانگری مالی در آیین نامه 69 با توجه به داده های نمونه موجود نسبت به ریسک های مهم (ریسک مالی و ریسک بیمه گری) حساس است و مقادیر نسبت توانگری مالی شرکت با ریسک های شرکت رابطه دارند. به عبارتی، یافته های تحقیق نشان می دهند که می توان با اطمینان، مقادیر توانگری مالی محاسبه شده طبق آیین نامه شماره 69 را سیگنالی معنی دار از ریسک های مهم درون شرکت بیمه محسوب کرد. این رو، می توان استنباط کرد که چارچوب و مدل کلی توانگری مالی موجود از صحت قابل قبولی برخوردار است؛ هرچند نواقصی قابل رفع دارد

ارزیابی سیستم نظارت بر توانگری مالی شرکتهای بیمه در ایران Keywords:

توانگری مالی , نظارت بر توانگری مالی , ارزیابی توانگری مالی , ریسک , رویکرد نظارت مبتنی بر ریسک , شرکت های بیمه , سیستم توانگری مالی مبتنی بر ریسک