بررسی روابط غیرخطی درالگوی رودخانه بین طول قوس باشعاع و زاویه مرکزی پیچانرود، مطالعه موردی رودخانه دویرج

بررسی الگوی مورفولوژیکی رودخانه ها برای درک شرایط کنونی و پتانسل تغییرات احتمالی آن ها در آینده ضروری می باشد و از این طریق می توان عکس العمل آن ها را نسبت به تغییرات طبیعی یا اقدامات ناشی از طرح های اصلاحی پیش بینی نمود. هدف از این مطالعه تعیین روابط غیر خطی بین طول قوس با شعاع و زاویه مرکزی پیچانرود رودخانه دویرج و بررسی الگوی پیچان رودی در این رودخانه می باشد. در این مطالعه با برازش معادلات غیر خطی بین پارامترها مشخص گردید . نتایج برازش مدلهای نشان داد که طول قوس رودخانه با شعاع قوس رابطه ی همبستگی بالاتری نسبت به زاویه مرکزی دارد و همچنین دارای ضریب همبستگی بالاتر و میزان خطا کمتری می با شد و مقادیر باقیمانده های برازش شده برای رابطه بین شعاع قوس و طول قوس، دامنه کمتر و حدود متعادل تری نسبت به زاویه مرکزی و طول قوس دارد. همچنین بررسی خصوصیات ریخت شناسی رودخانه نشان می دهد براساس شاخص زاویه مرکزی، الگوی پیچان رودی رودخانه از نوع مآندری توسعه یافته میباشد، ممکنست این ویژگیها به الگوی ریختی نیز مرتبط باشد که به مطالعات بیشتر نیاز دارد .

Keywords:

پیچانی شدن رودخانه , الگوی مورفولوژیکی , میآندری توسعه یافته , رودخانه طبیعی