بهبود شناسایی عیوب پارچه مبتنی بر روش های محلی و سراسری

کنترل کیفیت محصولات نساجی در هنگام تولید از اهمیتی فراوان برخوردار است زیرا هزینه های حاصل از کنترل کیفیت بسیار کمتر از هزینه های خسارات و مرجوعات پارچه است و صنعت نساجی از این مشکل زیانهای بسیاری دیده. در حال حاضر تشخیص عیوب پارچه ها به صورت چشمی و توسط انسان انجام می شود اما این نوع کنترل همیشه با خطای انسانی همراه بوده و طبیعتا بسیاری از عیوب دیده نمیشود و خسارات زیادی را به تولیدکنندگان تحمیل میکند. در این تحقیق از روش الگوهای دودویی محلی و موجک بر روی تصاویر دریافتی از پارچه های ساده گردباف برای تعیین پنج نوع عیب متداول راه عمودی، راه عمودی، لکه روغن، سوراخ پارچه و نخ پارگی استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که این دو روش علاوه بر دقت مناسب و سرعت بالا، دارای امکان تعیین مکان و ابعاد عیوب است. نقطه قوت این پژوهش در شناسایی سوراخ پارچه و نخ پارگی است که در هر دو روش الگوهای محلی دودویی و فیلتر موجک نرخ شناسایی 100 درصد بدست آمده است. بنابراین استفاده از روش الگوی دودویی محلی و تبدیل موجک به عنوان روشی مناسب در تشخیص عیوب پارچه در حین تولید پیشنهاد شده است.

Keywords:

تعیین عیوب , پارچه های گردباف , الگوی دودویی محلی , تبدیل موجک