تحلیل شخصیت شمس بر اساس مثنوی معنوی مولانا

شمس و مولانا از مفاخر تاریخ و فرهنگ این مرزوبوم میباشند که به سبب واکاوی نشدن شخصیت آنان بهویژه شمس تبریزی رابطه ی آنان در پردهای از ابهام قرارداد و یکی از آثاری که میتوان شمس را با آن شناخت مثنوی مولانا است.به همین منظور در این پژوهش از دیدگاه مولانا در مثنوی معنوی،شخصیت شمس و اندیشه و افکار او،نوع و چگونگی ارتباط وی با مولانا،دیدگاه مولانا در مورد شمس،دیدگاه سایر افراد در مورد شمس و معانی مختلف کلمه ی شمس و تعداد دفعات استعمال آنها در مثنوی تحلیل شده است.نتایج تحلیل نشان میدهد شمس برای مولانا شخصیتی مقدس،بسیار تاثیرگذار،برتر از سایر انسانها حتی انبیا،باعث هدایت و برکت و روشنایی ونیز جانودل و روح مولانا میباشد.همچنین مولانا شمس را تکرار نشدنی و انسانی غریبه درروی زمین معرفی میکند که هرکسی را به وجود بلندبالای او راه نیست. مولانا در بطن داستانهای تمثیلی خود میخواهد هرکسی در زندگی شمس خود را بیابد تا به وسیله ی او به خدا و عشق اله ی و حقیقی نایل شود.

Keywords:

افکار , شخصیت , شمس , مثنوی معنوی , مولانا