ارزیابی اقتصادی صنعت بازیافت پسماند

درآمدزایی بالای صنعت بازیافت زباله برخی از کشورها را ترغیب به واردات زباله، بازیافت آنها و صادرات به دیگر کشورها کرده است که توانستهاند از این طریق به ارز آوری بالا و اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم دست یابند. مطالعات نشان می دهد که تولید کالا از مواد قابل بازیافت، 90 درصد انرژی کمتری در مقایسه با تولید آنها از مواد خام نیاز دارد. این عامل منجر به کاهش بهای تمام شده کالاها، افزایش قدرت رقابت صنایع در بازار و در نهایت ایجاد اشتغال در این صنایع می شود. لازم به ذکر است براساس آمار منتشر شده سالانه 20 میلیون تن زباله در ایران تولید می شود که تنها 20 درصد از آنها بازیافت می شود، در حالی که نرخ متوسط جهانی بازیافت 70 درصد می باشد. تجربیات جهانی حاکی از آن است که دفن هر 10000 تن زباله منجر به اشتغال زایی برای 2 نفر می گردد، این در حالی است که با بازیافت همین حجم از زباله 9 نفر مشغول به کار می شوند. لذا از جمله راهکارهایی که به عنوان موتور محرک این صنعت پیشنهاد می شود عبارت از سیاست گذاری های اقتصاد رفتاری، مکانیسم های قیمتی، اصلاح قوانین مدیریت پسماند، سیاستگذاری های لازم در زمینه آموزش پایه و اجرای برنامه های آموزشی در مدارس می باشد. در این مقاله سعی شده است از طریق مطالعه تطبیقی سایر کشورها و در نظر گرفتن مقتضیات کشور، ضمن بررسی ابعاد اقتصادی صنعت بازیافت پسماند، میزان اثرگذاری این صنعت در ایجاد اشتغال مورد ارزیابی قرار گیرد.

Keywords:

صنعت بازیافت پسماند , طلای کثیف , اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم , مطالعه تطبیقی