تاثیر ارتباط دانشگاه و صنعت بر عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط با میانجی گری نوآوری

شرکت های صنعتی لزوما تمام توانایی های لازم برای توسعه محصول رقابتی را درون خود ندارند. بنابراین همکاری با دانشگاه درتحقیق درباره مشکلاتی که به تنهایی نمیتوانند حل کنند به آنها کمک می کند. به این معنی که دانشگاه ها می توانند بهعنوان شرکای صنایع مورد توجه قرار بگیرند. ازین رو همکاری دانشگاه و صنعت به دلیل درجه بالایی از نوآوری و رشداقتصادی علاقه فراوانی را به خود جلب کرده است. شرکت هایی که سطح نوآوری محدود دارند احتمالا مشتری و سطحبازارشان را از دست می دهند، چون محصولات و خدمات شان منسوخ است. هنگامی که شرکت ها موفق به نوآوری می شوند، ایننوآوری باعث فروش بیشتر محصولات جدید می شود و باعث افزایش گردش مالی، سهم بازار و مشتری میشود. هدف ازاینپژوهش بررسی تاثیر ارتباط قراردادی دانشگاه و صنعت بر عملکرد پایدار شرکت های کوچک و متوسط و همچنین بررسی اینتاثیر با میانجیگری نوآوری می باشد. در این راستا با مطالعه ادبیات مدل مدل مفهمومی مورد نظر استخراج شد و بعد ازاطمینان از مناسب بودن سنجه ها در نهایت مولفه ها مورد آزمون قرار گرفتند. بعد از بررسی مدل اندازه گیری و ساختاری ومدل کلی فرضیه های پژوهش نیز آزمون شدند. تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از این است که ارتباط قراردادی بین دانشگاه وصنعت می تواند بر نوآوری شرکت های کوچک و متوسط تاثیر گذاشته و نهایتا منجر به بهبود عملکرد پایدار شرکت شود.

Keywords:

عملکرد پایدار , ارتباط دانشگاه و صنعت , نوآوری