تدوین برنامه های درسی علوم تجربی با رویکرد دینی: چالشی جدید پیش روی برنامه ریزان درسی

هدف این مقاله بررسی رویکرد حاکم بر تدوین برنامه های درسی علوم تجربی در ایران، پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تبیین لزوم استفاده از رویکرد دینی در تدوین برنامه درسی علوم تجربی است. نویسنده معتقد است رویکرد حاکم بر تدوین برنامه درسی از ابتدای تاسیس مدارس و دبیرستان ها به سبک موسسات آموزشی مغرب زمین در ایران رویکردی سکولار بوده که به دیدگاه های منبعث از آموزه های دینی در خصوص شناخت طبیعت و جانداران توچهی نداشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تلاش هایی که برای زدودن آثار این تفکر صورت گرفت و کوشش هایی که به عمل آمد تا صبغه سکولاریستی از سیمای برنامه های درسی علوم تجربی زدوده شود، به نتیجه مطلوب نینجامید. براین اساس، استفاده از رویکرد دینی در حوزه برنامه درسی علوم تجربی به جای رویکرد سکولار امری ضروری است. در رویکرد دینی، برخلاف رویکرد سکولار، شناخت جهان هستی در قالب دروس علوم تجربی بر پیش فرض های متافیزیکی مطرح شده در منابع دینی استوار می شود و میان مطالعه طبیعت و آموزه های دینی پیوندی وثیق به وجود می آید؛ در نتیجه، طبق این رویکرد دانش آموزان برای شناخت جهانی هستی ضمن استعانت از روش های تجربی، از دانش مبتنی بر پیش فرض های متافیزیکی مربوط به پدیده ها و موجودات نیز سود می جویند و به این سان به هنگام مطلعه محیط اطراف فراترازیک چشم انداز مادی به جهان هستی می نگرند و به فهم عمیق تری از جهان نایل می آیند و با جهان بینی از جهان نایل می آیند و با جهان بینی مبتنی بر دین به مطالعه محیط طبیعی می پردازند.

Keywords:

برنامه درسی , پیش فرض های متافیزیکی , رویکرد دینی , رویکرد سکولار , علم سکولار