اعتباریات اجتماعی و ضرورت عدالت

در این مقاله با رویکردی تحلیلى نشان داده مى شود که اساسا هر معرفتى از جمله علوم انسانىتابع پیش فرض های پارادایمى در ابعاد هستى شناسى و معرفت شناسى است، اما در علوم انسانىمفروضات انسان شناختى نیز تاثیر اساسى دارد؛ به گونه ای که حتى مى تواند ابعاد دیگری را نیزتحت تاثیر قرار دهد. در این حالت ذیل تحولات پارادایمى در علوم انسانى و اهمیتانسان شناسى فلسفى، به نوعى عرصه های دیگر معرفت انسانى در پرتو مفروضات آن معنادارشده و این امر توانسته است از سطح پیش فرض ها و انگاره های ساده مربوط به انسان گذرکند و ضمن مفهوم سازی و نظریه سازی در باب انسان، نوعى انسان شناسى اخلاقى و تجویزیرا نیز پدید آورد. در این حالت، کلیه مفاهیم و ضرورت وجودی آنها در علوم انسانى درپرتو این انسان شناسى معنادار مى شوند. این مواجهه خود کلید خلق علم بومى، یعنى علمانسانى اسلامى خواهد بود، زیرا بر حسب شناخت و مفهوم پردازی انسان شناسى مبتنى بر منابعاسلامى مى توان به ساخت نظریه و معرفت اجتماعى اسلامى دست یافت. در این راستا، ضمنبازخوانى نظریه اعتباریات اجتماعى علامه طباطبایى در قالب یک انسان شناسى فلسفى واستخراج لایه های مختلف آن، مى توان به ضرورت وجودی عدالت به عنوان عنصر مرکزیهر علم انسانى و اجتماعى در وجوه فلسفه علوم اجتماعى در سنت اسلامى دست یافت.

Keywords:

پارادایم , انسان شناسى فلسفى , عدالت , اعتباریات اجتماعى , تصرف و اختصاص