بررسی روانشناسی عوامل کالبدی موثر بر ارتقا تعاملات اجتماعی در فضاهای دانشگاهی

دانشگاه با توجه به اینکه عملکردی چون آموزشی-پژوهشی را نیز دربردارد،در جهت تعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر نیز تلاش می کندو نقش مهم و اساسی رادر جهت ارتباط و آشنایی افراد در قالب گفت وشنود،آمدوشدودیدار دارد،تعاملات اجتماعی دربرگیرنده مطلوبیت های فضایی چون خلوت،قلمرو،فضاهای شخصی و ازدحام می باشد،از آنجایی که دانشگاه علاوه بر ملاحظات عملکردی،برای پویایی و سرزندگی خود نیازمند توجه به مراودات اجتماعی است.توسعه ی این مراودات اجتماعی باید دانشجو را برای حضور فعال و پرنشاط در جامعه پرورش دهد،همچنین به لحاظ تاثیر مهم و نقش عمده ای که فضا به نحوه عملکرد و کنش متقابل با فرد ایجاد می کند.ه دف از این پژوهش ارایه رهنمودهایی برای طراحی فضاهای دانشگاهی مبتنی بر افزایش تعاملات اجتماعی است که بدین منظور و جهت دستیابی به عوامل فضایی-کالبدی موثر جهت ارتقا تعاملات اجتماعی، ابتدا با پرداختن به تیوری های نظریه پردازان و مرور سوابق موضوع،عوامل معماری تاثیرگذار بر تعاملات اجتماعی به دست آمد.این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن به صورت تحقیق کیفی است که روش گردآوری اطلاعات درآن براساس مطالعات کتابخانه ای می باشد

Keywords:

روانشناسی , فضاهای آموزشی , تعاملات اجتماعی , عناصر کالبدی , اجتماع پذیری , دانشگاه