تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر عزت نفس خلاقیت دانش آموزان پسر مقطع پنجم ابتدایی شهرستان شهریار

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر عزت نفس خلاقیت دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی از نظر ماهیت روش، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع پنجم ابتدایی شهر شهریار است که در سال تحصیلی 1393-94 در مدارس این شهرستان مشغول تحصیل بودند. با توجه به مشخص بودن تعداد افراد جامعه، برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان- کرجسای استفاده شد. بر این اساس برای جامعه ای با حجم 1230 نفر، حجم نمونه برابر 297 نفر تعیین شد. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از روش کتابخانه ای میدانی استفاده گردیده است. ابزار گردآوری اطلاعات این تحقیق پرسشنامه استاندارد عزت نفس روزنبرگ (1965) پرسشنامه خلاقیت عایدی میباشد. پس از توزیع جمع آوری پرسشنامه ها برای آزمون فرضیه های پژوهشی از آزمونهای من ویتنی مستقل استفاده شد. نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که دانش آموزان آموزش دیده به طور معناداری دارای عزت نفس بیشتری از دانش آموزان آموزش ندیده هستند. همچنین در ارتباط با فرضیه دوم نیز سطح معناداری آزمون من ویتنی نشان داد گروه آموزش دیده از لحاظ هر دو خرده مقیاس انعطاف پذیری سیالی از وضعیت بهتری نسبت به گروه آموزش ندیده برخوردار است. همچنین سطح معناداری آزمون مستقل نشان داد که بین میانگین ابتکار، بسط نمره کلی خلاقیت در دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد اختلاف میانگین ها نشان میدهد که از لحاظ هر سه متغیر، گروه آموزش دیده در وضعیت بهتری از گروه آموزش ندیده قرار دارد به طور کلی آموزش مهارتهای زندگی موجب افزایش میزان خلاقیت عزت نفس دانش آموزان شده است.

Keywords:

مهارت های زندگی , عزت نفس , خلاقیت