بررسی تفاوت بین بانکداری الکترونیک سنتی (مطالعه موردی: بانک تجارت شعبه کن منطقه شمال غرب تهران) abstract
این پژوهش با هدف بررسی تفاوت میان
بانکداری الکترونیک سنتی از نظر امنیت وکاربرپسند بودن از دیدگاه مشتریان در بانک تجارت شعبه کن منطقه شمال غرب تهران در سال 1390 صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل مشتریان بانک تجارت شمال غرب تهران بود که با
بانکداری الکترونیک آشنایی داشتند، که از میان مشتریان 420 نفر شناسایی شد از این تعداد با روش نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از جدول مورگان 201 نفر انتخاب شد. روش جمعآوری دادهها بر اساس مصاحبه پرسشنامه انجام گرفت پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ0/8579 به دست آمد همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که پرسشنامه به تایید متخصصین حوزه مدیریت بازرگانی بانکداری رسید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی روش جمع آوری اطلاعات آن کتابخانه ای می باشد. در این پژوهش برای تجزیه تحلیل اطلاعات از روش آمارتوصیفی (توزیع فراوانی، میانگین انحراف معیار) استنباطی(آزمون های t,T زوج شده آنوا و.) استفاده شد پردازش داده ها توسط نرم افزارspssصورت گرفت. نتایج تحقیق نشان دادکه بین
بانکداری الکترونیک سنتی از نظر امنیت کاربرد درست بودن تفاوت وجود دارد همچنین یافته ها نشان داد که در میان خدمات
بانکداری الکترونیک بیشترین میزان استفادهمشتریان از دستگاه های خود پرداز می باشد، دستگاهposبرای مشتریان دارای راحتی وجذابیت همین طور کیفیت بیشتری است،
اینترنت بانک برای مشتریان دارای بیشترین پیچیدگی می باشد همین طور یافته ها نشان داد که بیشترین حضور مشتریان در بانک به دلیل انتقال وجه می باشد، در میان خدمات ارایه شده از طریق خود پرداز بیشترین میزان استفاده مربوط به دریافت وجه می باشد، در میان خدمات ارایه شده از طریق
اینترنت بانک بیشترین میزان استفاده مربوط به خرید آن لاین می باشد در میان خدمات ارایه شده از طریق
موبایل بانک تلفنبانک بیشترین میزان استفاده مربوط به پرداخت قبوض می باشد