اثر بخشی الگوهای ارتباطی برشادمانی والدین دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش الگوهای ارتباطی برشادمانی والدین دانش آموزان مقطع متوسطه یک منطقه شهر تهران بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمایش وگروه کنترل بود نمونه پژوهش ازبین 32زوج با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. پس از آموزش الگوهای ارتباطی در جلسه 120 دقیقه ای بر اساس خانواده درمانی نظریه ستیر ترجمه بهروز بیرشک برای جمع آوری داده ها از وپرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد رابطه معناداری بین آموزش الگوهای ارتباطی خانواده برشادمانی والدین وجود دارد داده ها از روش محاسبه کواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار spss ورژن 22 مورد تحلیل قرار گرفت یافته های پژوهش نشان داد: بین الگوهای ارتباطی خانواده وشادمانی والدین دانش آموزان رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد به این معنی که هر چه الگوی ارتباطی مناسبی در خانواده ها وجود داشته باشد شاد مانی والدین بیشتر ودر نتیجه تاثیر مثبت در فرزندان به جا می گذارد. پس این نتیجه حاکی از آن است که به نظر می رسد افراد با نشاط بیشتر متعلق به خانواده هایی هستند که از الگوی ارتباطی مناسبی برخوردار ند. در پژوهش حاضر وجود رابطه مثبت ومعنادار بین الگوی ارتباطی وشادکامی والدین دانش آموزان تایید شد.

Keywords:

الگوی ارتباطی , شاد مانی والدین