اثربخشی آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی بر طلاق عاطفی تاب آوری زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی ایماگوتراپی بر طلاق عاطفی تابآوری زنان متاهل انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل گمارش تصادفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنانی متاهل بود که در نیمه دوم سال 1396 به دلیل تعارضات زناشویی به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کرده بودند که از میان این مراکز مرکز مشاوره مهر رهنمود به صورت در دسترس انتخاب از میان مراجعان این مرکز 30 نفر پس از کسب معیارهای ورود به پژوهش به صورت داوطلبانه انتخاب به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفر کنترل 15 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای فنون تصویرسازی ارتباطی ایماگوتراپی شرکت کردند.هر دو گروه در پیش آزمون پس آزمون به پرسشنامه های تاب آوری کانر-ریچاردسون طلاق عاطفی گاتمن پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده از روش های آماری توصیفی فراوانی، درصد، میانگین انحراف معیار استنباطی تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین طلاق عاطفی تاب آوری زنان گروه آزمایش کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر فنون تصویرسازی ارتباطی ایماگوتراپی طلاق عاطفی تابآوری زنان متاهل را بهبود بخشیده است

Keywords:

آموزش فنون تصویرسازی ارتباطی , طلاق عاطفی , تاب آوری