اثربخشی شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود در آمادگی به اعتیاد هیجان خواهی نوجوانان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان گچساران

در پژوهش حاضر اثربخشی شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود در آمادگی به اعتیاد هیجان خواهی نوجوانان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان گچساران بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان گچساران که در سال تحصیلی 96 97 مشغول به تحصیل هستند تشکیل داد. روش نمونه گیری این پژوهش، روش تصادفی ساده است. بدین منظور 50 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند در دو گروه آزمایش گواه، به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش، با روش شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود تحت مداخله قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه آمادگی به اعتیاد هیجان خواهی استفاده شد. گروه آزمایشی 15 جلسه شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود را گذراندند. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شد. نتایج نشانمی دهد که شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود بر کاهش آمادگی به اعتیاد نوجوانان پسر تاثیر معناداری داشته است. شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود بر کاهش هیجان خواهی نوجوانان پسر تاثیر معناداری داشته است

Keywords:

شیوه درمانگری فعال سازی طرحواره های خود , آمادگی به اعتیاد , هیجان خواهی , نوجوانان