رابطه آموزه های دینی باانگیزه وشادکامی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان جاجرم

فقدان باورها آموزهای دینی می تواند مانع نشاط شادابی وبه تبع آن انگیزه پیشرفت در دانش آموزان شود.و با توجه به اهمیت دین باورهای دینی در نظام تحول بنیادین آموزش پرورش، این پژوهش با هدف تعیین رابطه آموزه های دینی باانگیزه شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان جاجرم در سال 98 97 انجام شده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان گرمه بوده که تعداد آنها 5121 نفر می باشد. حجم نمونه 357 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. برای تعیین روش حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته برگرفته از پرسشنامه آموزه های دینی سراج زاده همکاران 1392 پرسشنامه شادکامی آکسفورد 2002 پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر 1981 برای تجزیه تحلیل داده ها از آرمون کلموگروف اسمیرنف به منظور بررسی نرمال بودن داده ها آزمون همبستگی پیرسون رگرسیون چند متغیره به منظور تعیین رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد میان آموزه های دینی انگیزه تحصیلی همچنین میان آموزه های دینی شادکامی رابطه مثبت معنا دار وجود دارد

Keywords:

آموزه های دینی , انگیزه تحصیلی , شادکامی دانش آموزان