تدوین مدلی مفهومی جهت ارزیابی تاب اوری شهری با رویکرد راهبردی

رشد روز افزون جمعیت شهری و به موازات ان افزایش مخاطرات طبیعی و انسانی هر لحظه جوامع بشری را در مواجهه با هزینه های جبران ناپریز قرار می دهد در نتیجه ارزیابی تاب اوری جامعه شهری در امادگی انها برای رویارویی با مخاطرات بسیار موثر است. پژوهش حاضر از نوع بنیادی با روشی توصیفی تحلیلی است که با هدف ارایه یک مدل راهبردی جهت ارزیابی میزان تاب آوری شهرهای ایران، به بررسی اسناد و مطالعه تحقیقات انجام شده د راین حوزه می پردازد. درک مفاهیم، نظریه ها و مطالعه تجربایت ملت ها، دستیابی به مدل های ارزیابی و تدوین استراتژی های مواجهه با مخاطرات طبیعی، هزینه های تحمیلی و پیش بینی نشده را کاهش داده اثرات منفی آنها را کمتر می نماید. در این پژوهش پس از بررسی ادبیات مخاطرات طبیعی و تاب آوری شهری به واکاوی نظریه ها مدل های مفهومی آن و مرور تجربیات شهرها در این حوزه پرداخته شده است. در پایان چارچوب و مدل مفهومی پیشنهادی این مقاله در دو قسمت تدوین استراتژی و ارزیابی محیطی ارایه گردیده است.

Keywords:

تاب اوری شهری , مخاطرات طییعی , تدوین استراتژی , ارزیابی محیطی