ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دهق علویجه بر اساس یک مدل نوین هیدروژیوفیزیکی

آلودگی آب های زیرزمینی در آبخوان ها و شناسایی مناطق مستعد آلودگی و پیشگیری از آن، یکی از مسایلی است که در مدیریت منابع آب باید مورد توجه قرار گیرد. به دلیل نبود تعداد کافی چاه های پیزومتر و اکتشافی در بسیاری از دشت ها، استفاده از اطلاعات صرفا هیدروژیولوژیکی برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان ها به خصوص در آبخوان های پیچیده که دارای تغییرات زیاد در جهت افقی باشند، نمی تواند دقیق و کاربردی باشد. در این پژوهش از روش مقاومت ویژه الکتریکی با برداشت 261 سونداژ الکتریکی و اطلاعات هیدروژیولوژیکی 14 چاه اکتشافی و 20 پیزومتر در ارزیابی آلودگی آبخوان دشت دهق علویجه واقع در استان اصفهان استفاده شده است. لایه های هیدروژیوفیزیکی ورودی برای این بررسی شامل 7 لایه اطلاعاتی مقاومت ویژه زون اشباع و غیراشباع، عمق سطح ایستابی، تغذیه خالص، هدایت هیدرولیکی، تراز سنگ کف و شیب توپوگرافی در سیستم مختصات جغرافیایی ترکیب و مدل نهایی شاخص آسیب پذیری هیدروژیوفیزیکی ( HVI ) بدست آمد. نتایج بدست آمده از این مدل هیدروژیوفیزیکی با مقادیر آنالیز هیدروشیمیایی یون های کلراید و سولفات موجود در چاه ها، مقایسه و مناطق آسیب پذیر مشخص شدند. همچنین با تحلیل حساسیت روی این مدل به روش حذف تک پارامتری، مشخص شد پارامترهای عمق سطح آب زیرزمینی، هدایت هیدرولیکی و مقاومت ویژه بخش غیراشباع بیشترین تاثیر را در مدل HVI دارند.

Keywords:

آلودگی آبخوان , آسیب پذیری , هیدروژیوفیزیک , مقاومت ویژه الکتریکی , مدل HVI