نقش شاخص های فرهنگی بر عدم استقبال از معماری سنتی در طراحی ساختمان(مطالعه موردی : ساختمان های مسکونی شهر تهران)

مهم ترین ویژگی های معماری سنتی توازن، تعادل، کمال، وحدت، روشنی و وضوح، اعتدال و متانت، نمادگرایی و رمزپردازی، توجه به خلوت و دیگر شاخص های مرتبط است. علی رغم اصالت و پیامدهای مثبت معماری سنتی، باید گفت پیشرفت تکنولوژی و رشد تغییرات گرایش به معماری غربی را در بستر تاریخی افزایش داده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اهمیت و اثرگذاری شاخص های مشخص در عدم استقبال از معماری سنتی از دیدگاه دست اندرکاران شرکت های معماری شهر تهران بوده است. روش تحقیق کمی و به صورت پیمایشی انتخاب شده است. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است که اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان داده است که بین شاخص های تغییرات فرهنگی، فردگرایی و رشد مدرنیته، نبود منابع و مدل های کافی، عدم آشنایی معماران با مولفه های هویت ایرانی و تغییر نگرش های مذهبی در حوزه معماری داخلی با میزان عدم استقبال از معماری سنتی رابطه معناداری برقرار بوده است. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که بازتولید مفاهیم سنتی در معماری نوین از طریق نخبگان حوزه طراحی و معماران ایرانی، توجه آکادمیک و حمایت های سازمانی سبب تقویت و توسعه معماری سنتی در شهر تهران می شود.

Keywords:

معماری سنتی , ساخت و ساز , ساختمان مسکونی , تهران