ارزیابی و مقایسه روشهای مقاوم سازی ستون و تیر بتنی و پیشنهادات

در این پژوهش مقایسه ای بین رفتار اعضای قاب بتنی شامل ستون و تیر در حالات تقویت نشده و تقویت شده براساس استفاده از سه روش مقاوم سازی با ژاکت فولادی و ژاکت بتنی و ورقه های FRP گردید. این مطالعات به صورت پارامتریک و براساس ضخامتهای مختلف ژاکت فولادی و بتنی و FRP انجام گردید. ستون و تیربتنی نمونه از نوع بلند و به شکل مستطیلی فرض گردید. به منظور تجزیه و تحلیل نمونه ها از روش عددی المان محدود و نرم افزار ABAQUS استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نمونه ها به وضوح نشان داد که استفاده از ژاکت فولادی و ژاکت بتنی منجر به افزایش سختی ستون و تیریتنی می گردد. این موضوع منجر به افزایش انرژی داخلی اعضای نامبرده شده که به دلیل مقاومت و ظرفیت باربری بالایی که این اعضا در شرایط مقاوم سازی شده با ژاکت فولادی یا بتنی دارند این موضوع هیچ تاثیری بر عملکرد آنها در حالت مقاوم شده نداشته و همواره با استفاده از ژاکت فولادی یا بتنی مقاومت اعضای بتنی افزایش می یابد که این مطلوب است. در خصوص ژاکت فولادی می توان چنین بیان نمود که به علت شکل پذیری مناسب فولاد می توان آنرا گزینه بهتری به منظور مقاوم سازی به حساب آورد ولیکن اتصال آن به بتن معضلات اجرایی خود را دارد ولی در خصوص ژاکت بتنی اتصال بهتر و مناسب تر بوده ولی شکل پذیری در اینحالت کمتر است. در خصوص FRP نتیجه برعکس بود و با مقاوم سازی با این روش انرژی داخلی کاهش یافت که این به دلیل شکل پذیری و خاصیت جذب و استهلاک بالایی می باشد که ورقه های FRP دارند. لذا در جایی که شکل پذیری بالا مورد نیاز است استفاده از مقاوم سازی توسط ورقه های FRP مناسبتر می باشد.

Keywords:

ورقه هایFRP , اجزای محدود , نرم افزار ABAQUS , انرژی داخلی , جذب و استهلاک انرژی.