استفاده از رویکرد تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی(Fuzzy AHP) برای ارزیابی ریسک حریق شهری(مطالعه موردی منطقه یک شهرداری بندرعباس)

هر چند که فلسفه ایمنی در شهرها نیازمند یک مطالعه همه جانبه در تمام سیستم های مدیریت شهری است ولی تحقیق حاضر می تواند یک روش دستیابی بنیادی برای داشتن محیط شهری ایمن از نظر ریسک حریق باشد. این تحقیق یک روند نظام مند برای اجرای محیط های ذاتا ایمن می باشد به طوریکه با استفاده از این روش می توان مسایل مرتبط به ایمنی شهری را که دارای معیارهای کمی و کیفی متفاوت هستند را بر اساس اهمیت آن با استفاده از دانش خبرگان شناسایی و بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی فازی اولویت بندی کرد. برای انجام این تحقیق پس از شناسایی معیارها با استفاده از معیارهای درجه بندی حریق، اولویت بندی آنها با بهره گیری از نظر خبرگان و تحلیل سلسله مراتبی فازی، انجام شد. از 7 معیار تاثیرگذار در ارزیابی ریسک حریق برای منطقه یک شهرداری بندرعباس معیار دسترسی به منابع حریق با 2414/0 امتیاز در اولویت نخست قرار دارد و بیشترین ارزش را دارد، معیارهای دیگر به ترتیب اولویت عبارتند از معیار نوع مصالح ساختمانی با 2238/0 امتیاز در اولویت دوم، معیار دانسیته ساختمان با 1422/0 امتیاز در اولویت سوم، معیار سیم کشی با 1325/0 امتیاز در اولویت چهارم، معیار دسترسی با 1211/0 امتیاز در اولویت پنجم و معیار سناریو حریق با 0809/0 امتیاز در اولویت ششم قرار دارد معیار تاریخچه حریق با 0581/0 امتیاز در اولویت هفتم قرار دارد و کمترین ارزش را دارد هریک از این معیارها می تواند مبنایی برای پژوهش های دیگر در زمینه ارزیابی ریسک حریق شهری باشد. نتیجه اصلی این پژوهش تعیین میزان ریسک هریک از معیارهای تاثیرگذار بر حریق شهری است.

Keywords:

تحلیل سلسله مراتبی فازی , درجه بندی حریق , بندرعباس , ارزیابی ریسک حریق