بررسی تصادفات آمبولانس در ایران در سال های 1391-1395

زمینه و هدف: از آمبولانس در انتقال بیماران و مصدومین خارج بیمارستانی به مراکز درمانی یا انتقال بیماران بین مراکز درمانی استفاده می شود. تصادف آمبولانس یک موضوع مهم و قابل توجه هم برای تکنسین ها و هم برای بیماران داخل آن می باشد. . هدف از پژوهش حاضر بررسی سوانح ترافیکی در آمبولانس های فوریت های پزشکی در ایران می باشد.روش کار: در این مطالعه مروری مطالب موجود در سایت ها و منابع الکترونیک در خصوص تصادفات آمبولانس با کلید واژه های آمبولانس و تصادف در سایت های Google و Google مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: طی سال های 1391-1395 تعداد 46 مورد تصادف آمبولانس گزارش شده بود. بیشترین تصادفات (35 درصد)در سال 1394 رخ داده بود. آمبولانس 115 با 25 مورد( 52 درصد) بیشترین آمار تصادفات را به خود اختصاص داده بود. از 109 مصدوم گزارش شده ناشی از این تصادفات 42 مورد (39 درصد) مربوط به آسیب راننده و تکنسین آمبولانس بود. از بین 53 مورد فوتی 13 مورد( 25 درصد) مربوط به فوت راننده و تکنسین آمبولانس بوده است. در 16 مورد( 35 درصد) از این تصادفات آمبولانس مقصر حادثه بوده است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش بیانگر افزایش وقوع تصادفا ت رانندگی برای آمبولانس های امدادی و ومرگ میر و جراحت ارایه دهندگان خدمات فوریت های پزشکی در سال های اخیر می باشد. لذا ضروری است نسبت به آموزش تکنسین های اورژانس در خصوص رانندگی در شرایط اضطراری توجه ویژه صورت گیرد و در تجهیز آمبولانس ها به سیستم های ایمنی اقدام مناسب صورت گیرد.

Keywords:

آمبولانس , تصادف , فوریت های پزشکی