دسته بندی پروتکل های فرصت طلبانه از منظر استراتژی کاربردی و حالت عملیاتی و همچنین بررسی پژوهش های مربوطه اخیر

شبکه های اقتضایی بنابر ماهیت خاص و محدودیت های متعدد در معماری و منابع خود در ارتباط با حوزه کیفیت و پشتیبانی از آن به شدت چالش انگیز و پرمخاطره می باشند. مسیریابی و تعاملات داده های شبکه نیز به عنوان یکی از اجزای اساسی این شبکه ها با توجه به خصوصیاتی از جمله نبود زیرساخت ثابت، محدودیت ها و کاستی ها، مسیریابی چندپرشی، و همبندی پویا، از این قاعده مستثنی نمی باشند. بر همین اساس تحقیقات بسیاری با تمرکز بر روی استراتژی های مسیریابی مختلف، تلاش بر بهبود کیفیت مسیریابی و تبادلات داده ها را داشته اند. در مسیریابی های سنتی چنان چه یکی از گره های حاضر در مسیر بهینه به مقصد، به دلیل عدم کارایی، رخداد ازدحام، و یا افت کیفیت اتصال قابل دسترسی نباشد، مسیر مورد نظر از دست رفته و مبدا می بایست مجدد فرایند مسیریابی را از سر گیرد. مسیریابی فرصت طلبانه قابلیت بهبود این مسیله و افزایش کارایی شبکه را به صورت شایسته ای فراهم می نماید. اما از سوی دیگر به دلیل نامعین بودن مسیرهای تبادلات، پشتیبانی از کیفیت مسیریابی در این استراتژی با دشواری و سختی بیشتری همراه است. علاوه بر این، تصمیم گیری و اولویت دهی کاندیدها در این نوع مسیریابی بر محوریت معیاری تحت عنوان فرصت طلبی صورت میگیرد.

Keywords:

شبکه های اقتضایی , مسیریابی فرصت طلبانه , کیفیت پایداری , پایداری کاندیدها