بررسی اثر میانجی کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین قابلیت مقایسه صورت مالی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

وجوه نقد از اقلام مهم دارایی های جاری در فرایند اجرای عملیات شرکت ها و واحدهای انتفاعی تلقی می شود. مدیریت وجوه نقد از مهمترین وظایف در فرایند مدیریت مالی است. اهمیت وجه نقد تا بدان جاست که در چارچوب نظری حسابداری مالی کشورهای مختلف یکی از اهداف حسابداری و گزارشگری مالی کمک به پیش بینی جریان وجه نقد آینده شرکت عنوان میشود و به دلیل اینکه مبنای تهیه صورت های مالی، تعهدی است و اقلام تعهدی در بردارنده اطلاعاتی در مورد جریان وجه نقد آینده است، کیفیت اقلام تعهدی به عنوان نمایندهای برای کیفیت حسابداری در نظر گرفته می شود. چرا که توجه به قابلیت مقایسه و کیفیت گزارشگری مالی از سوی شرکت ها، در کاهش هزینه های تامین مالی ناشی از نگه داشت وجه نقد مازاد و ناکارآمد حایز اهمیت است.ازاین رو تاثیر متغیر میانجی کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین قابلیت مقایسه صورت مالی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار بررسی می شود. در راستای این هدف، داده های 5 ساله 1391-1395 مربوط به 144 شرکت و 720 شرکت_سال، مورد مطالعه قرار گرفت و فرضیه، با استفاده از نرم افزار آماری Eviews8 به روش تحلیل رگرسیون داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که قابلیت مقایسه صورت مالی درشرکت های با کیفیت گزارشگری مالی بهتر منجر به کاهش نگهداشت وجه نقد می شود؛ در صورتی که در سایر شرکت ها قابلیت مقایسه صورت مالی تاثیری بر نگهداشت وجه نقد ندارد.

Keywords:

نگهداشت وجه نقد , کیفیت گزارشگری , وجه نقد , حسابداری مالی , گزارشگری مالی , اقلام تعهدی , بورس.