بررسی رابطه بهسازی نیروی انسانی و سرمایه اجتماعی در سازمان ورزش و جوانان استان مازندران

مقاله حاضر در خصوص بررسی رابطه بهسازی نیروی انسانی و سرمایه اجتماعی در سازمان ورزش و جوانان استان مازندران می باشد. تحقیق ازنظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و روش میدانی می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات روش کتابخانه ای عبارت اند از (مقالات،کتاب ها، بانک های اطلاعاتی، اینترنت) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در روش میدانی از پرسشنامه استاندارد بهسازی نیروی انسانی(گایینی،1391) و سرمایه اجتماعی (ناهاپیت و گوشال،2008) استفاده شده است. روایی پرسشنامه توسط کارشناسان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن از طریق (آلفای کرونباخ) با ضریب 0/81 برای متغیر بهسازی نیروی انسانی و 0/76 برای متغیر سرمایه اجتماعی مورد تایید قرار گرفته است. جامعه ی آماری متشکل از 125 نفراز کارکنان است. حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 97 نفر به طور تصادفی طبقه بندی انتخاب شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار 24 SPSS تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که بطور کلی بین بهسازی نیروی انسانی و هر سه بعد سرمایه اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد. در پایان نیز پیشنهادات حاصل از یافته های پژوهش برای بهبود عملکرد سازمان ورزش و جوانان استان مازندران به همراه محدودیت های پژوهش و پیشنهادات برای محققین آینده ارایه شدند

Keywords:

بهسازی نیروی انسانی , سرمایه اجتماعی , عنصر ساختاری , عنصر رابطه ای , عنصر شناختی