آثار رای غیابی نسبت به محکوم علیه

مقتضای ادله ی شرعیه در قضای اسلامی و سیستم قضایی کشور ما ، قضاوت با حضور طرفیت دعوی می باشد. محکوم علیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض کند که این اعتراض واخواهی نامیده میشود. پس از این که حکم غیابی صادر شد این حکم واجد آثاری است که محکوم علیه یا محکوم له و یا هر دو آنان را در برمی گیرد. دادرسی در سیستم قضایی کشور ما حضوری است؛یعنی متهم یا وکیل او باید در مراحل دادرسی حاضر شده و یا لایحه دفاعیه تقدیم نمایند و استثنائا و تحت شرایطی رسیدگی غیابی و رای غیابی به رسمیت شناخته شده است .دادرسی غیابی در جرایمی که جنبه حق اللهی دارند میسور نمیباشد و فقط در جرایم حق الناسی و جرایم دارای جنبه عمومی است که دادرسی غیابی تجویز شده است .بری محکوم علیه رای غیابی،حقی تحت عنوان حق واخواهی وجود دارد تا با اعمال آن بتواند معایب دادرسی غیابی را که امکان ضایع شدن حق متهم را به دنبال دارد، از بین ببرد .محکوم علیه رای غیابی میتواند از حق واخواهی خود صرف نظر نموده که در این صورت چنانچه رای قابل تجدید نظر خواهی باشد،میتوان از تجدید نظر خواهی استفاده نماید .در مرحله واخواهی میتوان رای غیابی را تغییر داد؛لکن تشدید رای غیابی با تفسیر قانون به نفع متهم در تضاد است. هر چند عده ای معتقدند تشدی نیز اشکالی ندارد و یا در صورت تغییر عنوان اتهامی، اصولا هیچ ایرادی بر تشدید رای غیابی وجود ندارد .در رسیدگی به واخواهی، چنانچه قاضی تشخیص دهد وقت دادرسی تعیین و طرفین را نیز به جلسه دعوت میکند، لکن چنانچه نیازی به تشکیل جلسه وجود نداشته باشد،میتوان در وقت فوق العاده و بدون حضور طرفین،رسیدگی به واخواهی را انجام دهد.رای دادگاه هیچ وقت نسبت به شاکی و یا دادستان و یا رییس حوزه قضایی و...غیابی محسوب نمیگردد و فقط نسبت به متهم پرونده است که با جمع شرایط قانونی، رای غیابی به حساب میآید.

Keywords:

رای غیابی , محکوم علیه , دادرسی غیابی , اعتراض واخواهی