بهینه سازی محیط کشت تولید هیالورونیک اسید از باسیلوس سابتیلیس

هیالورونیک اسید یک پلیمر زیستی ارزشمند است که عمدتا توسط استرپتوکوکوس ها تولید می شود و با خطر انتقال اگزوتوکسین های بیماری زا متعلق به این گونه و بروز واکنش های آلرژی همراه است؛ هم چنین طبیعت سختگیر آنها هزینه های تولید را افزایش می دهد، به همین دلیل مطالعه بر روی روش های مبتنی بر ارگانیسم های بی خطر یا گرس (GRAS) مثل باسایلوس سابتیلیس بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است؛ علاوه بر این تولید صنعتی آن از این گونه به صرفه بوده و توالی ژنتیکی شناخته شده آن دستکاری ژنتیکی را برای محققین آسان تر کرده است. به منظور افزایش تولید هیالورونیاک اسید غشای کاردیولیپینی سلول باسیلوس سابتیلیس و محتوای آن مورد دستکاری ژنتیکی قرار گرفت. [1] تعیین شرایط بهینه محیط کشت شامل غلظت عصاره مخمر (20-10 گرم بر لیتر) و گلوکز (80-10) گرم بر لیتر) [2] به عنوان منابع تامین نیتروژن و کربن مورد نیاز سلول و هم چنین میزان اکسیژن محلول بوسیله تعیین غلظت بهینه یک هیدروکربن حامل اکسیژن (نرمال هبتان) (1% حجمی - حجمی) مورد بررسی قرار گرفت [3] و غلظت های بهینه 0/37% حجمی - حجمی برای حامل اکسیژن، 76 و 20 گرم بر لیتر به ترتیب برای گلوکز وعصاره مخمر تعیین شد.

Keywords:

با سیلوس سابتیلیس , هیالورونیک اسید , بهینه سازی , هیدروکربن حامل اکسیژن