رابطه بهزیستی روانشناختی با رضایت از زندگی معلمان زن

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بهزیستی روانشناختی با رضایت از زندگی انجام شد. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. کلیه معلمان زن مقطع ابتدایی شامل 320 نفر جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند، که از بین آنها 120 نفر به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1980) و رضایت از زندگی داینر (1985) بود. تحلیل رگرسیون گام به گام داده ها نشان داد که بین نمره کلی بهزیستی روانشناختی و ابعاد روابط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و پذیرش خود با رضایت از زندگی معلمان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نمره کلی بهزیستی روانشناختی و ابعاد آن، متغیرهای پذیرش خود و روابط مثبت با دیگران، توانستند 31 درصد واریانس مربوط به رضایت زندگی معلمان را پیش بینی نمایند. از این نتایج میتوان جهت تدوین محتوای مربوط به افزایش رضایت از زندگی معلمان مقطع ابتدایی استفاده نمود.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , رضایت از زندگی , معلمان زن