پلاسمای سرد در فشارها و توانهای پایین تولید می شود و مجموعه ای است از گونه های فعال مثل الکترون ها، رادیکال های آزاد، یونها، فوتون های UV و Visible و سایر اجزای برانگیخته. نوع گاز بکار رفته و روشی که برای تولید پلاسما به کار میرود تعیین کننده ماهیت و کمیت گونه های فعال تولید شده است.
پلاسمای سرد به عنوان یک روش غیرحرارتی با حداقل آسیب به جنبه های حسی و تغذیه ای غذا کاربردهای گسترده ای برای
میکروب زدایی از مواد غذایی پیدا کرده است. اعمال تنش های اکسیداتیو بر غشای سلولی میکروارگانیسم ها، تغییر در DNA سلول ها و تخریب الکترواستاتیکی و یا الکتروپوریشن مهم ترین مکانیسم های
میکروب زدایی توسط
پلاسمای سرد محسوب می شوند. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که تیمار با
پلاسمای سرد سبب تغییر در مورفولوژی سطحی پلیمرهای بسته بندی مواد غذایی می شود و این تغییر در راستای افزایش میزان زبری و کاهش میزان
زاویه تماس می باشد. تیمار با
پلاسمای سرد میتواند به اجزای سازنده مواد غذایی (پلی ساکاریدها، پروتئین ها و لیپیدها) نیز تاثیر گذار باشد؛ برای مثال با ایجاد پیوندهای عرضی و واکنش های دپلیمریزاسیون بر ماهیت ملکول های
نشاسته اثر می گذارد.