نقش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی معلمان می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان خانم مدارس غیر دولتی مقطع ابتدایی منطقه پنج تهران به تعداد 400 نفر است که با استفاده از جدول مورگان نمونه آماری 192 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های مهارت ارتباطی جرابک ( 2004 ) و خودکارآمدی کارکنان شرر ( 1982 ) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. یافته ها نشان داد بین مهارت های ارتباطی و ابعاد آن با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین یافته های تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که ابعاد مهارت های ارتباطی به صورت کلی قادرند 22/1 درصد خودکارآمدی معلمان را پیش بینی کنند و از میان پنج بعد اصلی مهارت های ارتباطی، ابعاد درک پیام به میزان 33/8 درصد، بعد بینش به میزان 28/2 درصد و بعد قاطعیت به میزان 0/29 درصد توانایی پیش بینی خودکارآمدی معلمان را داشتند.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , خودکارآمدی , خودکارآمدی معلمان