آسیب شناسی محیط زیستی صنعت در باقرشهر تهران

مکانگزینی صنعت در پیرامون شهرها، در کنار ایجاد فرصتهای اشتغال و درآمد، و توسعه و تحول سکونتگاه های انسانی، تا کنون از جنبه محیطزیستی زیانبار و تهدیدکننده بوده است. شهر 67 هزار نفری باقرشهر و حریم شهری آن به دلایلی چون موقعیت مساعد مناسب در فاصله نزدیک 4 کیلومتری از کلانشهر تهران، مجاورت با شاهراه های ارتباطی، دسترسی به آب و زمین های هموار و نیز سیاستهای دولت، از چند دهه قبل، کانون استقرار برخی از صنایع بزرگ ملی چون پالایشگاه نفت تهران و شرکتهای نفتی و گازی وابسته، نیروگاه بزرگ حرارتی ری، مجتمعهای صنایع سنگبری و پلاستیک سازی گردیده است. این مقاله به اتکاء داده های حاصل از اندازهگیری مواد و عناصر آلاینده، آسیبهای محیطزیستی منبعث از صنایع را در هوا، آب، خاک و گیاهان در محدوده شهری باقرشهر تحلیل نموده است. یافته های تحقیق نشان دادند که انتشار آلاینده ها× از صنایع یاد شده و فاضلابهای صنعتی وضعیت نامطلوب هوا، خاک و گیاهان به لحاظ آلودگی را بهدنبال داشته است. در بیش از نیمی از ساعات، غلظت ذرات معلق با قطر کمتر 2/5 میکرون فراتر از حد مجاز قرار داشته و ذرات با قطر کمتر از 10میکرون در 15/7 درصد ساعات از حد مجاز بالاتر بوده اند. میانگین ومیانه 1366/46 و 322 میلیگرم بر کیلوگرم ترکیبات نفتی در نمونه های خاکها نیز نشان از آلودگی خاکهای منطقه داشته و میزان آلودگی آبهای زیرزمینی به ترکیبات نفتی هم بیشتر از حد استاندارد یعنی 05 / 0 قسمت در میلیون بوده است. نتایج مربوط به نمونه های گیاهی نیز نشان دادندکه ترکیبات نفتی و فلز روی غلظت بیشتری را در گیاهان منطقه داشته اند.

Keywords:

صنعت , آلودگی , محیط زیست , باقرشهر