پیش بینی اهمال کاری تحصیلی براساس خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اهمالکاری دانش آموزان از طریق خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس بود. روش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر مشهد بودند. گروه نمونه شامل 175 نفر که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. مقیاس های اهمال کاری، خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزتنفس اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای خودناتوان سازی و استرس ناشی از انتظارات تحصیلی، همبستگی مثبت و عزت نفس همبستگی منفی و معناداری با متغیر اهمال کاری دارند. در بررسی نقش پیش بینی کنندگی هر یک از متغیرها میتوان گفت که متغیر خودناتوان سازی بیشترین و عزت نفس کمترین میزان پیش بینی را دارد. بنابراین می توان اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را از روی خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس آنها، پیش بینی کرد. همچنین با افزایش عزت نفس، کاهش میزان استرس و ارائه راهکارهای مدیریت خودناتوانسازی، می توان از افزایش اهمال کاری در بین دانش آموزان پیشگیری نمود.

Keywords:

استرس ناشی از انتظارات تحصیلی , اهمال کاری تحصیلی , خودناتوان سازی , عزت نفس