طراحی خواص ویسکوالاستیک پروتز پنجه برمبنای ویژگی های ارگونومیک و بهینه سازی سینتیک و سینماتیک راه رفتن

مقدمه: راه رفتن ترکیبی از هماهنگی بین عضلات و مفاصل بدن است. مفصل مچ انتهایی ترین عضو بدن است و رابط بین بدن و زمین می باشد. و به همین دلیل مهم ترین و کارآمدترین عضو در این سیستم به شمار می رود. قطع عضو ترنس تیبیال یکی از عارضه هایی است که موجب اختلال در راه رفتن می شود. در این صورت باید از مکانیزم های دیگر همچون پروتز جهت بهبود سیستم حرکتی بهره گیرند. هدف: هدف در این مطالعه طراحی هندسی و مکانیکی پروتز پنجه برمبنای کاهش مصرف انرژی، افزایش پایداری و کاهش نیروها و گشتاورهای وارد بر استامپ و مفاصل اندام تحتانی بود. مواد و روش ها: مطالعه از نوع شبه تجربی بوده و آزمون بر روی جامعه ای شامل افرد با قطع عضو از ناحیه مچ وا فرد نرمال انجام شد. آزمون افراد معلول تحت دو وضعیت مختلف راه رفتن با پروتز ساچ و راه رفتن با پروتز داینامیک صورت گرفت. با استفاده از سیستم آنالیز حرکت وایکان و صفحه نیروی کیستلر، راه رفتن افراد مورد بررسی قرار گرفت. برای محاسبات و تحلیل نتایج از نرم افزار Excel استفاده شد. یافته ها: با بررسی پارامترهای مختلف و در نظر گرفتن ضرایب بهینه سازی برای متغییرهای سرعت و شتاب در هر دو نوع آزمودنی، تفاوت در مراحل مختلف راه رفتن مشاهده شد. نتیجه گیری با در نظر گرفتن ضرایب بهینه سازی برای سرعت و شتاب در مراحل مختلف راه رفتن می توان به طراحی خواص پروتز کمک به سزایی کرد و میزان سازگاری پروتز در راه رفتن افزایش داد.

Keywords:

قطع عضو ترنس تیبیال , پنجه ساچ , پنجه داینامیک , سیستم آنالیز حرکت , صفحه نیرو