بررسی عملکرد بهینه نوع سازه هسته مرکزی در سازه های بلند

انتخاب سیستم سازه ای مناسب در سازه های بلند از لحاظ اقتصادی و عملکرد ساختمان در برابر بارهای وارده بر آن بسیار حائز اهمیت می باشد. معمولا برای مقاومت در برابر بارهای وارده در سازه های بلند، از هسته مرکزی استفاده می شود. هسته ها معمولا از تعدادی دیوار متعامد متصل به هم تشکیل شده و یک مقطع قوطی شکل می سازند. تامین سختی و پایداری این نوع مقاطع یکی از اصلی ترین مسائل برای طراحان سازه می باشد. به همین دلیل در این پژوهش برای بررسی عملکرد هسته مرکزی مقاوم متشکل از دیوارهای برشی فولادی و بتن آرمه، سازه بلند 45 طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی با وجود هسته مرکزی فولادی و بتن آرمه را با سختی برابر در نرم افزار SAP در شهر تهران مورد تحلیل و طراحی قرار می دهیم. طراحی این سازه ها با استفاده از تحلیل استاتیکی و دینامیکی طیفی بوده و همچنین این سازه ها تحت 3 رکورد مختلف با کمک تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی خطی مورد ارزیابی قرار می گیرند. در بررسی دو سازه 45 طبقه با هسته مرکزی فولادی و بتن آرمه بوسیله نرم افزار SAP نتایج نشان دادند که در سازه با هسته بتن آرمه دریفت، جابجایی و برش پایه به ترتیب 44.9و53.1و44.3 درصد بیشتر از سازه با هسته فولادی می باشد، همچنین برش پایه هسته بتن آرمه 68.5 درصد بیشتر از هسته فولادی بود.

Keywords:

هسته مرکزی مقاوم , سازه های بلند , دریفت , برش پایه , نرم افزار SAP