محاسبه دوزیمتری ژل پلیمری ماگات در بیم فوتون با استفاده از کد MCNP جهت بررسی دوز ارگان های داخل بدن

امروزه سرطان به یکی از مهمترین و فراوان ترین علل مرگ و میر در دنیا تبدیل شده است و جراحی نیز همیشه موثر و یا ممکن نیست و گاهی اوقات خطرات و عوارض جانبی بالقوه آن می تواند عامل بازدارنده برای درمان باشد.ل ذا روش های درمانی متعددی ارائه شده که یکی از موثرترین آنها پرتو درمانی است. ثابت شده است که پرتودرمانی یکی از موثرترین راه ها برای کنترل یا درمان انواع خاصی از سرطان است. هدف از پرتودرمانی آن است که یک دوز تابش بالا به سلول های سرطانی داده شود، در صورتی که دوز حداقل به بافت های سالم برسد. در این رشو بافت هدف، تخریب و ادامه رشد غیرممکن می شود. یکی از روش های پرتودرمانی، براکی تراپی است که به دو صورت موقت و دائمی به کار می رود. در شیوه موقت، مواد رادیواکتیو داخل و یا نزدیک تومور به مقدار و زمان مشخص کار گذاشته و سپس برداشته می شوند. براکی تراپی دائمی کاشت دانه در داخل و یا نزدیکی تومور و باقی ماندن آنها به صورت دائمی می باشد. در رادیوتراپی روش های طراحی درمانی به طور مداوم در حال پیجیده تر شدن و دگرگون شدن هستند. بنابراین محاسبه و تعیین دوز با دقت زیاد مورد نیاز است. در درمان های نوین رادیوتراپی استفاده از میدان های کوچک به طور فزاینده ای در حال رشد است که این باعث بروز علاقه در محققین برای استفاده بیشتر ازژل پلیمری در دوزیمتری قابل اطمینان برای چنین میدان هایی شده است. با توجه به اهمیت محاسبات دوزیمتری در طراحی درمان و مقدار جذبی در بافت ها، در این پژوهش جهت بررسی دوز ارگان های داخل بدن، با استفاده از کد MCNP محاسبات دوزیمتری ژل پلیمری ماگات در حضور بیم فوتون در دستور کار قرار گرفت و ارزیابی عملکرد فانتوم های استاندارد محاسباتی انجام شد. نتایج نشان می دهد، این ژل دوزیمتر با توجه به اختلاف بسیار کم آن با بافت نرم می تواند گزینه مناسبی برای ارزیابی سه بعدی دوز قرار گیرد.

Keywords:

دوزیمتری , MCNP , رادیوتراپی , براکی تراپی